تفاوت میان کوین (Coin) و توکن (Token) در ارزهای دیجیتال

 

آیا کوین‌ها و توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال یکی هستند؟ خیر؛ بسیاری از افراد در مکالمات خود از این دو اصطلاح به جای یکدیگر استفاده می‌کنند اما برای درک بهتر و عمیق‌تر ارزهای دیجیتال بهتر است تفاوت اساسی میان کوین و توکن را یاد بگیریم.

در این مقاله توضیح می‌دهیم که چگونه می‌توان یک کوین را از یک توکن تشخیص داد و موارد استفاده هر کدام را شرح می‌دهیم.

 

نکات کلیدی

 

کوین‌ها

• کوین‌ها شکلی از ارزهای دیجیتال است که معمولاً هر کدام از آنها رمزارز بومی یک بلاک چین هستند؛ ارزش یک بلاک چین در قالب این کوین ذخیره شده و به عنوان روشی برای انجام مبادلات مالی نیز استفاده می‌شوند.
• کوین‌ها یا از طریق مکانیزم اثبات کار (PoW) استخراج می‌شوند و یا از طریق مکانیزم اثبات سهام (PoS) بدست می‌آیند.
• مثال کوین‌ها شامل بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH) و کاردانو (ADA) است.

 

توکن‌ها

• توکن‌ها برای استفاده در پروژه‌های غیرمتمرکز ساخته شده و روی بلاک چین‌های دیگر (غیر بومی) ایجاد می‌شوند؛ برای ساخت توکن‌ها معمولاً از بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود  که همچنان محبوب‌ترین شبکه برای ساخت پروژه‌های دیفای و DApps است.
• توکن نمایانگر یک دارایی است یا با آن کاربران می‌توانند از ویژگی‌های خاص یک شبکه استفاده کنند.
• توکن‌ها به شما امکان استفاده از قابلیت‌های یک شبکه را می‌دهند که شامل کارایی‌ها، امنیت و حکمرانی می‌شوند.
• مثال توکن‌ها شامل کرونوس (CRO)، یونی سواپ (UNI) و VVS است.

 

تفاوت میان کوین و توکن در چیست؟

با اینکه بسیاری از مردم عبارات «کوین»، «توکن» و «ارز دیجیتال یا رمزارز» را به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، باید بدانیم که این اصطلاحات در واقع با یکدیگر فرق دارند.

کوین‌ها و توکن‌ها هر دو محصول تکنولوژی بلاک چین هستند، اما چه تفاوتی میان کوین و توکن وجود دارد؟

کوین‌های کریپتو نوعی ارز دیجیتال هستند که هر کدام رمزارز بومی یک بلاک چین بوده و هدف آنها ذخیره ارزش آن بلاک چین و همچنین استفاده در مبادلات مالی است.

توکن‌های کریپتو نوعی از دارایی‌های دیجیتال هستند که با استفاده از قراردادهای هوشمند و در بلاک چین‌هایی که مال خودشان نیست ساخته می‌شوند. توکن‌ها می‌توانند کاربردهای مختلف و زیادی داشته باشند. آنها می‌توانند نمایانگر یک دارایی یا شیء فیزیکی باشند یا برای دسترسی به خدمات و قابلیت‌های یک پلتفرم استفاده شوند.

 

کوین در ارزهای دیجیتال چیست؟

کوین‌ها ارزهای دیجیتال بومی بلاک چین خود هستند؛ مثل بیت کوین (BTC) که رمزارز بومی بلاک چین بیت کیون است یا اتریوم (ETH) که رمزارز بومی بلاک چین اتریوم است، یا LTC برای لایت کوین یا ADA برای کاردانو.

این کوین‌ها اصولاً برای این طراحی شده‌اند که ارزش یک شبکه بلاک چین در آنها ذخیره شود و همچنین مردم با استفاده از آنها مبادلات مالی انجام دهند، درست مانند پول نقد.

یکی دیگر از وجه تمایز کوین‌ها، نحوه به دست آمدن آنهاست. شما می‌توانید کوین‌ها را یا از طریق فرآیند مکانیزم اثبات کار (PoW) استخراج کنید (مانند بیت کوین و لایت کوین) و یا آنها را از طریق مکانیزم اثبات سهام (PoW) دریافت کنید (مانند اتریوم و کاردانو).

 

کوین‌ها چه استفاده‌ای دارند؟

زمانی که بیت کوین ساخته شد، قرار بود جایگزینی برای ارزهای فیات سنتی و وجه نقد باشد.

بیت کوین و دیگر کوین‌های کریپتو، جوری طراحی شده‌اند که بتوان از آنها همان استفاده پول کاغذی یا سکه‌های فلزی را کرد؛ به این معنی که می‌توانید همان کارهایی که با دلار یا یورو یا تومان انجام می‌دهید را با کوین‌ها نیز انجام دهید، مانند:

• ذخیره‌سازی سرمایه
• مبادله با دیگر رمزارزها
• پرداخت برای خدمات و کالاها
• واریز به دیگران

علیرغم این کارایی‌های سنتی، برخی از کوین‌ها می‌توانند با بکارگیری قراردادهای هوشمند ویژگی‌های دیگری نیز به کاربران ارائه کنند. به عنوان مثال دش (DASH) یک کوین است که هم ویژگی‌های رمزارزها را دارد و هم می‎توان از آن برای رأی دادن در یک سازمان DAO استفاده کرد.

 

کوین‌های معروف در بازار کریپتو

• بیت کوین (BTC)
• اتریوم (ETH)
• کاردانو (ADA)
• سولانا (SOL)
• پولکادات (DOT)
• لایت کوین (LTC)

 

توکن در ارزهای دیجیتال چیست؟

همانند کوین‌ها، توکن‌ها نیز با استفاده از تکنولوژی بلاک چین ساخته می‌شوند، اما توکن‌ها رمزارز بومی بلاک چینی که در آن ساخته می‌شوند نیستند. به زبان دیگر، توکن‌ها بلاک چین بومی خود را ندارند، در صورتیکه کوین‌ها بلاک چین بومی خود را دارند.

توکن‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند روی بلاک چین‌ها ساخته شده و اهداف متفاوتی دارند.

توکن‌ها می‌توانند نمایانگر سهام شما در یک سازمان DAO، یک دارایی دیجیتال، یک NFT یا یک شی فیزیکی باشند. توکن‌ها را نیز مانند کوین‌ها می‌توان خرید، فروخت و معامله کرد، اما نمی‌توان از آنها به عنوان روشی برای مبادلات (Medium of Exchange) استفاده کرد؛ یعنی برای پرداخت استفاده نمی‌شوند.

می‌توانید اینگونه تصور کنید که توکن‌ها مانند کوپن یا بن خرید هستند، در حالیکه کوین‌ها مانند دلار و سنت هستند.

 

انواع مختلف توکن‌ها

• توکن‌های حکمرانی (Governance tokens): این نوع توکن به دارندگان حق رأی در تصمیمات یک سازمان مستقل خودگردان یا DAO را می‌دهد.
• توکن‌های کاربردی (Utility tokens): این توکن‌ها به شما اجازه می‌دهند تا از خدمات و محصولات یک پروژه استفاده کنید.
• توکن‌های امنیتی (Security tokens): این توکن‌ها مانند اوراق بهادار عمل می‌کنند و تحت نظارت کمیسیون بورس و اوراق بهادار نیز قرار می‌گیرند.
• توکن‌های غیرقابل معاوضه یا NFTها: این توکن‌ها نشان می‌دهند که دارنده یک اثر هنری دیجیتال چه کسی است.
• استیبل کوین‌ها: رمزارزهایی که روی بلاک چین‌های غیربومی (معمولاً اتریوم) ساخته شده و قیمت ثابت دارند.

 

توکن‌ها چه استفاده‌ای دارند؟

معمولاً توکن‌ها جوری طراحی می‌شوند که در یک پروژه بلاک چین یا اپلیکیشن غیرمتمرکز (Dapp) استفاده شوند. توکن‌ها استخراج نمی‌شوند، بلکه توسط سازنده آن پروژه ساخته شده و توزیع می‌شوند. زمانیکه کاربران این توکن‌ها را خریداری می‌کنند، می‌توانند از آنها استفاده‌های متعددی کنند.

 

توکن‌های معروف در بازار کریپتو

• فایل کوین (FIL)
• آرویو (Arweave)
• Smooth Love Potions (SLP): توکنی که در بازی محبوب Axie Infinity استفاده می‌شود
• کرونوس (CRO): توکن کاربردی اکوسیستم com