۶ ارز دیجیتال برتر که برای پرداخت از آنها استفاده می‌شود

 

۶ ارز دیجیتال برتر که به عنوان روش پرداخت از آنها استفاده می‌شود: بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، لایت کوین (LTC)، دش (DASH)، بیت کوین کش (BCH)، دوج کوین (DOGE)

با گذشت زمان و گسترش پذیرش ارزهای دیجیتال به عنوان یک روش پرداخت نوین، روز‌به‌روز تعداد بیشتری از شرکت‌ها–از جمله استارباکس و پی پال–ارزهای دیجیتال را به‌عنوان روش پرداخت در ازای کلا یا خدمات می‌پذیرند.

این روزها سرفصل اخبار روز به ارزهای دیجیتال اختصاص پیدا کرده‌اند. اگر خبری از ارزش بیت کوین و رکورد قیمت ۶۰ هزار دلاری نباشد، قطعاً در خبر دیگری می‌شنویم که ایلان ماسک، بنیانگذار تسلا، میلیاردها دلار در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده است.

برای مثال، ال‌سالوادور در سپتامبر ۲۰۲۱ به عنوان اولین کشوری که بیت کوین را به عنوان ارز رسمی قانونی خود پذیرفت، خبرساز شد. اعلام این خبر نقطه عطف جدیدی در پذیرش گسترده ارزهای دیجیتال به حساب می‌آید. 

با ترویج بیشتر ارز دیجیتال در فضای مالی، طبیعیست که توجه صاحبان مشاغل کوچک نیز به ارزهای دیجیتال به عنوان روش پرداخت در ازای خدمات و کالا جلب شود. 

طبیعیست که با گذشت زمان، تعداد بیشتری از شرکت‌ها در بسیاری از صنایع–از فناوری‌های بزرگ گرفته تا خطوط هوایی–تمایل خود را به استفاده از ارزهای دیجیتال نشان می‌دهند و به مشتریان خود این امکان را می‌دهند تا از آنها به عنوان یک روش رسمی پرداخت برای کالاها و خدمات ارائه‌شده استفاده کنند.

ارز دیجیتال چیست؟

پیش از اینکه نگاهی دقیق‌تر به برخی از آلت کوین‌ها بیندازیم، اجازه دهید به عقب برگردیم و به طور خلاصه منظورمان را از «رمزارز» یا «ارز دیجیتال» بیان کنیم:

یک ارز دیجیتال، به طور کلی، پول مجازی یا دیجیتالی است که به شکل «توکن» یا «کوین» مبادله می‌شود.

ارز دیجیتال یک وسیله مبادله مبتنی بر فناوری بلاک چین به حساب می‌آید. ارزهای دیجیتال توسط یک مقام مرکزی صادر نمی‌شوند. در عوض، منحصراً توسط افراد تولید می‌شوند. این فرآیند به عنوان «ماینینگ» شناخته می‌شود و «ماینرها» شبکه‌ای از منابع محاسباتی را تشکیل می‌دهند که تراکنش‌ها را با ارز دیجیتال مربوطه تأیید می‌کنند. در عوض، هر ماینر بخش کوچکی از ارز دیجیتال ایجاد شده را دریافت می‌کند. 

ارزهای دیجیتال مهمی که پس از بیت کوین ایجاد شده‌اند، آلت کوین نامیده می‌شوند که اغلب خود را به عنوان نسخه‌های اصلاح‌شده یا بهبود یافته بیت کوین معرفی کرده‌اند.

اهمیت اقتصادی ارزهای دیجیتال

در حالی که ارزهای دیجیتال هنوز جایگزین جدی برای پول قانونی به شمار نمی‌روند، اما به طور پیوسته اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند.

برای نمونه، بیت کوین را در نظر بگیرید: در ۱ نوامبر ۲۰۱۷، بیش از ۱۶/۵ میلیون بیت کوین در گردش بود، حجم مبادلات دلار ۲۹۸,۳۸۷,۹۴۷/۶۷ دلار و قیمت بازار دلار آمریکا ۶۶۶۵ دلار بود–که این قیمت از سال ۲۰۰۹ به طور پیوسته در حال افزایش است.

در حال حاضر، تقریباً ۱۰ هزار خرده فروشی آفلاین در سراسر جهان فعالیت می‌کنند که بیت کوین را به عنوان روش پرداخت می‌پذیرند. تعداد فروشندگان آنلاین و همچنین تراکنش‌های خصوصی همتا به همتا (P2P) به مراتب کمتر از تعداد فروشنده‌های آفلاین است.

بیت کوین (BTC)

• ارزش بازار: ۵۴۳/۴ میلیارد دلار

در میان ۶ ارز دیجیتال برتر، جایگاه اول به بیت کوین اختصاص دارد که شناخته‌شده‌ترین رمزارز و همچنین رایج‌ترین روش پرداخت محسوب می‌شود. بیت کوین در سال ۲۰۰۹ در پی بحران مالی جهانی ایجاد شد و به عنوان جایگزینی برای ارزهای ملی در نظر گرفته شده بود که مستقل از بانک‌های مرکزی و نهادهای تجاری که اعتبار آنها به شدت تضعیف شده بود، عمل می‌کرد.

چندین کشور از جمله آمریکا، ژاپن و استرالیا شروع به پذیرش بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت معتبر کرده‌اند. 

به عنوان مثال، در ژاپن، بیت کوین را می‌توان برای پرداخت هزینه حمل‌ونقل عمومی، هتل‌ها و حتی برخی فروشگاه‌ها استفاده کرد. در آمریکا، شرکت‌هایی مانند اوراستاک (Overstock.com)، مایکروسافت و اکسپدیا اعلام کردند که بیت کوین را به عنوان روش پرداخت می‌پذیرند. در حال حاضر چندین فروشگاه و برند معتبر بیت کوین را به عنوان روش پرداخت معتبر پذیرفته‌اند.

مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال، بیت کوین بر روی یک بلاک چین یا یک دفتر کل تراکنش‌های ثبت شده در شبکه اجرا می‌شود. بخاطر وجود فرآیندی که پروتکل اثبات کار نامیده می‌شود، بیت کوین در برابر کلاهبرداری‌ها ایمن است.

قیمت بیت کوین در طول این سال‌ها افزایش چشمگیری داشته؛ در ماه مه ۲۰۱۶، می‌توانستید یک بیت کوین را با قیمت حدود ۵۰۰ دلار خریداری کنید. قیمت این رمزارز محبوب در ۲ مه ۲۰۲۳، به حدود ۲۸۰۶۶ دلار رسید که نشان می‌دهد یک رشد ۵۵۱۳ درصدی را تجربه کرده است.

اتریوم (ETH)

• ارزش بازار: ۲۲۰/۴ میلیارد دلار

اتریوم (ETH) دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار است و به طور گسترده برای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شود. همچنین به عنوان روش پرداخت توسط چندین کسب‌وکار پذیرفته شده است. به عنوان مثال، در شهر زوگ سوئیس، اتریوم را به عنوان روش پرداخت برای خدمات عمومی به رسمیت می‌شناسند. علاوه بر این، چندین برند معروف مانند Shopify و KFC کانادا نیز اتریوم را به عنوان روش پرداخت پذیرفتند.

بلاک چین اتریوم، یک پلتفرم نرم‌افزاری غیرمتمرکز است که به قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) این امکان را می‌دهد تا بدون هیچ‌گونه مشکل، کلاهبرداری، کنترل یا دخالت شخص ثالث ساخته و اجرا شوند. هدف اتریوم ایجاد مجموعه‌ای غیرمتمرکز از محصولات مالی است که تمام افراد در سراسر دنیا آزادانه به آن دسترسی داشته باشند.

این ویژگی‌ها به کسانی که زیرساخت‌های دولتی لازم را ندارند، کمک می‌کند تا بتوانند به حساب‌های بانکی، وام، بیمه یا خدمات مالی دیگر دسترسی داشته باشند.

اتریوم از اتر، توکن مخصوص پلتفرم خود استفاده می‌کند. اتر (ETH) به عنوان یک روش پرداخت خارج از بلاک چین و برای پرداخت به اعتبارسنج‌هایی استفاده می‌شود که کوین‌های خود را در بلاک چین استیک می‌کنند.

در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲، اتریوم انتقال خود را به پروتکل اعتبارسنجی اثبات سهام (PoS) تکمیل کرد. این پروتکل کمک می‌کند انرژی کمتری مصرف شود و بلاک چین را کارآمدتر می‌کند و مقیاس‌پذیری آن را بهبود می‌بخشد.

اتر که در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد، در حال حاضر دومین ارز دیجیتال بزرگ پس از بیت کوین از نظر ارزش بازار است، اگرچه با اختلاف قابل توجهی از پادشاه ارزهای دیجیتال عقب است. 

لایت کوین (LTC)

• ارزش بازار: ۶/۷ میلیارد دلار

لایت کوین یک ارز دیجیتال محبوب است که اغلب به عنوان جایگزینی سریع و ارزان برای بیت کوین استفاده می‌شود. چندین کسب‌وکار در سراسر جهان شروع به پذیرش لایت کوین به عنوان وسیله پرداخت کرده‌اند، از جمله وب‌سایت مسافرتی کره جنوبی Yeogi Eottae و سرویس تحویل غذا در آلمان به نام Lieferando.de. لایت کوین به دلیل ارزان و سریع بودن همواره گزینه مناسبی برای پرداخت بوده است.

لایت کوین یکی از آلت‌کوین‌های اصلی است که برای بهبود بسیاری از کاستی‌های بیت‌کوین، مانند سرعت پایین پردازش تراکنش و انحصار استخراج، طراحی شده است. این آلت کوین برای استفاده در تراکنش‌های روزمره ساخته شده است، در حالی که بیت کوین بیشتر به یک «منبع مطمئن برای سرمایه‌گذاری» تبدیل شده است.

لایت کوین تفاوت‌های قابل توجهی با بیت کوین دارد. علاوه بر سرعت پردازش، مسئله عرضه نیز وجود دارد. در حالی که سقف عرضه برای بیت کوین حداکثر ۲۱ میلیون کوین است، این عدد برای لایت کوین ۸۴ میلیون کوین است.

دَش (DASH)

• ارزش بازار: ۲۴/۶۶ میلیارد دلار

ارز دیجیتال دش به‌خاطر تراکنش‌های سریع و ارزانش شناخته شده است. این رمزارز به طور گسترده در کشورهایی مانند ونزوئلا استفاده می‌شود، کشوری که به‌خاطر تورم شدید دولت، ارزهای سنتی در آن تقریبا بی‌ارزش تلقی می‌شوند. چندین کسب‌وکار در ونزوئلا، از جمله نمایندگی‌های خودرو و رستوران‌ها، دعش را به عنوان روش پرداخت.

توسعه‌دهندگان دش ادعا می‌کنند که این ارز دیجیتال نوعی پول نقد الکترونیکی غیرمتمرکز و همتا به همتا است که از ابتدا با هدف استفاده از آن به عنوان پول نقد واقعی مانند دلار و یورو ایجاد شد.

دش بر اساس کد هسته اصلی بیت کوین اما همراه با ویژگی های جدید (همچون حریم خصوصی و تراکنش‌های ارزان و سریع) ساخته شده است.

مانند بیت کوین، دش اوپن سورس (open source) است و از بلاک چین استفاده می‌کند. این ارز دیجیتال هم در کیف پول‌های نرم‌افزاری و هم در انواع سخت‌افزاری ذخیره می‌شود. تفاوت عمده دش با بیت کوین این است که تراکنش‌های دش سریع‌تر و ارزان‌تر هستند، و همچنین در دش امکان ایجاد تراکنش‌های ناشناس وجود دارد.

بیت کوین کش (BCH)

• ارزش بازار: ۲/۱۸ میلیارد دلار

بیت کوین کش یک فورک بیت کوین است که هدف آن بهبود سرعت و هزینه تراکنش است. این رمزارز به طور گسترده توسط مشاغل در سراسر جهان پذیرفته شده است، از جمله برند ساعت سوئیسی Chronoswiss که بیت کوین کش را به عنوان روش پرداخت برای ساعت‌های لوکس خود می‌پذیرد. اکثر کازینوها نیز بیت کوین کش را تا به امروز به عنوان روش پرداخت پذیرفته‌اند.

در فرآیند ایجاد بیت کوین کش از ابتدا این موضوع درنظر گرفته شده که، همانطور که از اسمش (cash) هم پیداست، از این ارز دیجیتال بتوان به عنوان پول استفاده کرد.

بیت کوین کش با افزایش حجم بلاک تا ۳۲ مگابایت امکان پردازش تراکنش‌های بیشتری را فراهم می‌کند. این عدد در بیت کوین محدود به ۱ مگابایت است.

با وجود تفاوت‌های بنیادی و اندازه بلاک، شباهت‌هایی نیز میان بیت کوین و بیت کوین کش وجود دارد. به عنوان مثال، هر دوی آنها برای تأیید تراکنش‌ها و تولید کوین‌های جدید از پروتکل اجماع اثبات کار (PoW) استفاده می‌کنند.

قیمت بیت کوین کش در اولین روز عرضه در بازار، یعنی آگوست ۲۰۱۷ در حدود ۳۶۰ دلار بود. این رقم پنج ماه بعد، یعنی در ۲۰ دسامبر همان سال، به حدود ۴۰۰۰ دلار رسید که بالاترین قیمت این رمزارز بود. این رشد سریع و چشمگیر برای سرمایه‌گذاران سود ۱۰۰۰ درصدی را در کمتر از شش ماه به همراه داشت.

دوج کوین (DOGE)

• ارزش بازار: ۱۰/۹ میلیارد دلار

ارز دیجیتال دوج کوین در ابتدا به عنوان یک شوخی ایجاد شد، اما به دلیل پذیرش انبوه و توسعه این رمزارز، به عنوان یک روش پرداخت محبوبیت پیدا کرد. دوج کوین (DOGE) که برخی آن را میم کوین اصلی بازار می‌دانند، در سال ۲۰۲۱ با افزایش سرسام‌آور قیمت خود سر و صدای زیادی به پا کرد. 

این کوین که از تصویر شیبا اینو به عنوان آواتار خود استفاده می‌کند، به عنوان نوعی روش پرداخت توسط برخی شرکت‌های بزرگ پذیرفته شده است. چندین کسب‌وکار، از جمله تیم Dallas Mavericks NBA، شروع به پذیرش دوج کوین به عنوان روش پرداخت در ازای خرید کالاها و خدمات کرده‌اند. بیشتر غذاخوری‌ها و فروشگاه‌ها نیز دوج کوین را به عنوان روش پرداخت قبول دارند، چرا که پذیرش این رمزارز همچنان در حال رشد است.

دوج کوین توسط دو مهندس نرم‌افزار، بیلی مارکوس و جکسون پالمر، در سال ۲۰۱۳ ایجاد شد. مارکوس و پالمر ظاهراً این کوین را به عنوان یک شوخی ایجاد کردند و گمان نمی‌کردند تا این حد با استقبال مواجه شود.

تا ۲۳ آوریل ۲۰۲۳، ارزش بازار دوج کوین ۱۱/۱ میلیارد دلار بود و ارزش یک دوج کوین حدود ۰/۰۸ دلار بود که آن را به هفتمین رمزارز بزرگ بازار تبدیل کرد.

 

چرا ارزهای دیجیتال به عنوان روش پرداخت جایگزین مناسبی هستند؟

امنیت پرداخت بیشتر با ارزهای دیجیتال 

پاندمی کوید ۱۹ منجر به افزایش کلاهبرداری از کارت‌های اعتباری شد. در سال ۲۰۲۰، حجم تراکنش‌های کلاهبرداری در آوریل ۲۰۲۰ در مقایسه با آوریل ۲۰۱۹، ۳۵ درصد افزایش یافت. کارت‌های اعتباری و نقدی منبع اکثر گزارش‌های کلاهبرداری در بین همه روش‌های پرداخت در سال ۲۰۲۰ بودند و متأسفانه کسب‌وکارهای کوچک اغلب هدف این نوع کلاهبرداری‌ها قرار گرفتند.

از این منظر، ارزهای دیجیتال امن‌تر از پرداخت‌های اعتباری و نقدی در نظر گرفته می‌شوند. دلیل این امر این است که ارزهای دیجیتال به تأیید شخص ثالث نیاز ندارند. زمانی که کاربر از ارزهای دیجیتال برای پرداخت استفاده می‌کند، داده‌های او در یک نهاد متمرکز ذخیره نمی‌شود که اتفاقا نقض داده‌ها در همین قسمت رخ می‌دهد. در عوض، اطلاعات کاربر در کیف پول ارز دیجیتال او ذخیره می‌شود. به‌علاوه، از لجر بلاک چین برای تأیید و ثبت هر تراکنش استفاده می‌شود، که همین امر سرقت هویت یک فرد را بسیار دشوار و حتی غیرممکن می‌کند.

تراکنش‌های غیرقابل برگشت 

هنگامی که پرداخت ارز دیجیتال انجام شود، دیگر امکان برگشت وجود ندارد. این می‌تواند یک شمشیر دولبه برای مشاغل کوچک باشد. معاملات فقط توسط طرف دریافت‌کننده وجوه قابل استرداد است. شرکت‌هایی که بیت‌کوین را می‌پذیرند باید برای امکان درخواست بازپرداخت توسط مشتریان آماده باشند و میزان پولی که هر مشتری پرداخت کرده است را پیگیری کنند.

از یک طرف، برگشت‌ناپذیری ارزهای دیجیتال به صاحبان مشاغل کمک می‌کند تا جریان نقدی خود را بهتر مدیریت کنند. هیچ گونه بازپرداختی برای نگرانی وجود ندارد، و اگر شخصی نیاز به بازپرداخت داشته باشد، فروشنده باید به صورت دستی آن مبلغ را پس دهد. 

پرداخت هزینه‌های کمتر با ارزهای دیجیتال

فروشندگان و صاحبان کسب‌وکار مسئول پرداخت هزینه‌های تراکنش و همچنین هزینه‌های راه‌اندازی برای بسیاری از پردازشگرهای پرداخت هستند. به عنوان مثال، PayPal برای هر تراکنش نزدیک به ۴٪ (و گاهی هم بیشتر) هزینه دریافت می‌کند. 

در مقابل، ارزهای دیجیتال کارمزدهای بسیار کمتری دریافت می‌کنند. برخی از صرافی‌های بیت کوین کارمزد زیر ۱٪ دریافت می‌کنند. به همین ترتیب، اگر کسب‌وکار شما به مشتریان خارج از کشور خدمات ارائه می‌دهد، ارزهای دیجیتال می‌توانند به جلوگیری از کارمزد پرداخت ارز بین‌المللی کمک کنند. این به این دلیل است که ارزهای دیجیتال به کشور مبدا یا بانک ملی وابسته نیستند. در نتیجه، کسب‌وکارها برای تسویه حساب بانک خارجی یا پرداخت هزینه‌ها منتظر پرداخت نمی‌مانند.

 

ارزهای دیجیتال به تدریج و در طول چندین سال به عنوان روش پرداخت در چندین کشور در سراسر دنیا مورد پذیرش قرار گرفته‌اند. بیت‌کوین، اتریوم، لایت‌کوین، دش، بیت‌کوین کش و دوج‌کوین تنها چند نمونه از ارزهای دیجیتالی هستند که توسط کسب‌وکارها و دولت‌ها برای تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. 

در حالی که ارزهای دیجیتال هنوز راه درازی در پیش دارند تا در مقیاس گسترده به یک روش پرداخت معتبر و رایج تبدیل شوند، محبوبیت فزاینده آنها نشان می‌دهد که ممکن است در نهایت به اصلی‌ترین روش برای پرداخت کالاها و خدمات تبدیل شوند.