دانشمندان در تگزاس یک سیستم هوش مصنوعی ایجاد کردند که ذهن افراد را می‌خواند

 

پیشرفت اخیر هوش مصنوعی نشان می‌دهد که این موضوع می‌تواند پیامدهایی برای بلاک چین و وب3 به همراه داشته باشد.

محققان دانشگاه تگزاس در آستین یک سیستم هوش مصنوعی (AI) ساخته‌اند که قادر به تفسیر و بازسازی افکار انسان است.

دانشمندان اخیراً مقاله‌ای را در Nature Neuroscience منتشر کرده‌اند که در آن به بررسی استفاده از هوش مصنوعی برای ترجمه هم‌زمان افکار انسان به کلمات می‌پردازد.

به گفته محققان، روش‌های کنونی برای رمزگشایی افکار به کلمات یا تهاجمی هستند و یا محدودیت کاربرد کلمات و عبارات دارند و فقط می‌توانند محرک‌ها را از میان مجموعه کوچکی از کلمات یا عبارات شناسایی کنند.

این تیم با آموزش یک شبکه عصبی برای رمزگشایی سیگنال‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) از چندین ناحیه مغز انسان به طور همزمان، این محدودیت‌ها را دور زد تا بتواند امکان تفسیر بازسازی افکار انسان را فراهم کند.

در انجام این آزمایش، محققان از چندین فرد مورد آزمایش خواستند ساعت‌ها به پادکست گوش دهند در حالی که یک دستگاه fMRI به صورت غیرتهاجمی فعالیت مغز آنها را ضبط می‌کرد. سپس داده‌های به دست آمده برای آموزش سیستم بر اساس الگوهای فکری یک کاربر خاص مورد استفاده قرار گرفت.

پس از آموزش، فعالیت مغز افراد مورد آزمایش در حین گوش دادن به پادکست‌ها، تماشای فیلم‌های کوتاه و زمانی که در سکوت در حال تصور بازگویی داستان بودند، دوباره نظارت می‌شد. در طول این بخش از آزمایش، داده‌های fMRI افراد مورد آزمایش به سیستم هوش مصنوعی داده شد و هوش مصنوعی این سیگنال‌ها را به صورت هم‌زمان به زبان ساده رمزگشایی کرد.

طبق یک بیانیه مطبوعاتی از دانشگاه تگزاس در آستین، هوش مصنوعی تقریباً ۵۰ درصد مواقع عملکرد. موفقیت‌آمیزی داشت. با این حال، نتایج دقیق نیستند–محققان هوش مصنوعی را طوری طراحی کردند که ایده‌ کلی محتوای افکار را منتقل کند، نه دقیقاً خود کلماتی که افراد به آنها فکر می‌کنند.

خوشبختانه این آزمایش نشان می‌دهد که در حال حاضر به هیچ وجه امکان نفوذ هوش مصنوعی بر خلاف میل افراد به افکار آنها وجود ندارد.

این سیستم تنها در صورتی کار می‌کند که بر روی امواج مغزی یک کاربر خاص آموزش دیده باشد. یه گفته محققان، حتی اگر چنین داده‌هایی بدون اجازه فرد مورد آزمایش تولید شده باشد، رمزگشایی داده‌ها و قابلیت دستگاه برای نظارت بر افکار به صورت هم‌زمان نیاز به مشارکت فعال از طرف شخصی دارد که اسکن می‌شود و مورد آزمایش است.

با این حال، محققان خاطرنشان کردند که ممکن است همیشه اینطور نباشد:

«تحلیل‌های ما نشان می‌دهد که در حال حاضر هم برای آموزش و هم برای استفاده از رمزگشایی به همکاری فعال فرد مورد آزمایش نیاز داریم. با این حال، پیشرفت‌های آینده ممکن است فرآیند رمزگشایی را قادر به دور زدن این الزامات کند. علاوه بر این، حتی اگر پیش‌بینی‌های مرحله رمزگشایی بدون همکاری فرد مورد آزمایش نادرست باشند، ممکن است عمداً برای اهداف مخرب به اشتباه تفسیر شوند.»

در خبرهای دیگری آمده است که تیمی از محققان در عربستان سعودی اخیراً روشی را برای بهبود دقت در تشخیص تومورهای مغزی با پردازش اسکن‌های MRI از طریق یک شبکه عصبی مبتنی بر بلاک چین توسعه داده‌اند.

محققان سعودی در مقاله خود نشان می‌دهند که چگونه پردازش تحقیقات سرطان در یک بلاک چین ایمن و غیرمتمرکز می‌تواند دقت را بهبود بخشد و خطای انسانی را کاهش دهد.

در حالی که هر دو آزمایش فوق‌الذکر به عنوان کارهای اولیه در مقالات تحقیقاتی مربوطه ذکر شده‌اند، لازم به ذکر است که فناوری مورد استفاده در هر یک از آنها به صورت گسترده در دسترس است.

هوش مصنوعی که در آزمایش‌های انجام‌شده توسط این تیم در دانشگاه تگزاس برجسته شده است، یک ترانسفورماتور از پیش آموزش‌دیده مولد (GPT) است، همان فناوری که ChatGPT، Bard و مدل‌های زبانی بزرگ مشابه بر روی آن ساخته شده‌اند.

تحقیقات تیم عربستان سعودی در زمینه سرطان با استفاده از هوش مصنوعی که بر روی Nvidia GTX 1080s آموزش دیده بود، انجام شد، GPUهایی هستند که از سال ۲۰۱۶ در دسترس هستند.

از منظر واقع بینانه، هیچ چیز مانع یک توسعه دهنده هوشمند (با دسترسی به دستگاه fMRI) برای ترکیب این دو ایده به منظور توسعه یک سیستم هوش مصنوعی نیست که بتواند افکار افراد را بخواند و آنها را در بلاک چین ثبت کند.

این موضوع می‌تواند به الگوی «اثبات فکر» منجر شود، که در آن ممکن است افراد بتوانند NFT افکار خود را ضرب کنند.

برای مثال، تأثیر ضرب کردن NFT افکار انسانی به بلاک‌چین می‌تواند پیامدهایی برای محتوانویسی و برنامه‌های ثبت اختراع داشته باشد که در آن بلاک چین به عنوان فضایی برای اثبات دقیق زمان ثبت یک فکر یا ایده عمل می‌کند. این قابلیت می‌تواند به متفکران مشهوری مانند برندگان جایزه نوبل یا فیلسوفان معاصر اجازه دهد تا ایده‌های خود را کدگذاری کنند و این ایده‌ها می‌توانند تبدیل به کالاهایی شوند و به عنوان دارایی‌های دیجیتال کلکسیونی مورد استفاده قرار بگیرند.