ادوارد تیان یک جوان ۲۲ ساله و دانشجوی دانشگاه پرینستون است. در همین مدت زمان کوتاهی که از ظهور پدیده‌ای به نام ChatGPT می‌گذرد، تیان شروع به کار روی یک اپلیکیشن جدید برای جلوگیری از سوء‌استفاده کاربران از ربات ChatGPT کرده است.
در طول چند سال گذشته، او در حال تحقیق در مورد چگونگی تشخیص متن نوشته شده توسط هوش مصنوعی در آزمایشگاه پردازش زبان طبیعی پرینستون بوده است.
وقتی که اوپن ای آی (OpenAI) ربات ChatGPT را به صورت رایگان برای عموم منتشر کرد، سر و صدای زیادی به پا کرد و دانشجویان در سراسر جهان برای نوشتن مقاله‌ها، پایان‌نامه‌ها و تکالیف خود به سراغ هوش مصنوعی رفتند.
تیان با وجود تسلط کامل به هوش مصنوعی، از قدرت ChatGPT شگفت زده شد. همین جا بود که سؤالات متعددی برای او به وجود آمد؛ از جمله اینکه این فناوری باعث از بین رفتن چه مشاغلی می‌شود؟ این هوش مصنوعی چگونه سیستم آموزشی ما را مختل می‌کند؟ با رشد تصاعدی هوش مصنوعی در آینده نزدیک، آیا یادگیری مهارت انشا نوشتن در مدرسه همچنان فایده‌ای دارد؟
نگرانی تیان تبدیل به یک تحول شد
تیان تصمیم گرفت از آموخته‌های خود برای شناسایی متنی که توسط هوش مصنوعی نوشته شده است استفاده کند. با دانشی که برای ساختن چنین برنامه‌ای داشت، توانست در عرض سه روز یک برنامه جدید به نام GPTZero ایجاد کند. این برنامه، از ربات ChatGPT علیه خودش استفاده می‌کند و بررسی می‌کند که آیا هوش مصنوعی در نوشتن متن مقاله دخالتی داشته یا نه.
زمانی که تیان اپلیکیشن خود را منتشر کرد انتظار واکنش زیادی نسبت به GPTZero نداشت. اما حجم پیام‌های دریافتی او باورنکردنی بود. پیام‌های بی‌شماری از طرف روزنامه‌نگاران، مدیران، معلمان و سرمایه‌گذاران از نقاط دوردست اروپا دریافت کرده بود.
تیان در صحبت‌هایش گفته که انگیزه اون برای ساختن GPTZero در درجه اول شفافیت است. او گفت: «انسان‌ها سزاوار این هستند که بدانند چیزی که در دستشان است توسط یک انسان نوشته شده یا توسط یک ماشین.»
واضح است که یکی از کاربردهای GPTZero این است که به معلمان کمک کند تا تشخیص دهند که آیا دانش‌آموزان آنها مقالات خود را از هوش مصنوعی سرقت می‌کنند یا خیر. البته، افراد زیادی به خصوص در بخش فناوری وجود دارند که قدرت ChatGPT را تأیید می‌کنند. ایلان ماسک، یکی از بنیانگذاران اولیه OpenAI، اخیراً در توییتی نوشت: «وارد دنیای جدیدی شده‌ایم. خداحافظ مشق شب!»
هیچ مانعی در مقابل هوش مصنوعی وجود ندارد
با وجود تغییرات مثبتی که هوش مصنوعی و به طور خاص ChatGPT در زندگی روزانه ما ایجاد می‌کند، این نگرانی به وجود می‌آید که اگر نسل جدید کاربران این فناوری مجبور نباشند مهارت‌های تفکر انتقادی را به کار بگیرند و در نهایت همه چیز را به هوش مصنوعی بسپارند، چه آینده‌ای در انتظار هوش منطقی نسل‌های بعدی ماست؟
با توجه به اینکه در آینده نزدیک هوش مصنوعی همه چیز را در اختیار می‌گیرد، مسئله نگران‌کننده‌تر این است که آیا می‌توانیم تا این اندازه به هوش مصنوعی متکی باشیم که کارهای اولیه خود را به آن بسپاریم؟
ما خودمان را با این موضوع تطابق می‌دهیم که ماشین‌ها قرار است بر ما «حکومت» کنند. فیلم‌هایی مانند ماتریکس و ترمیناتور علمی-تخیلی هستند، اما شاید داریم یک قدم به دنیایی نزدیک‌تر می‌شویم که در آن این ایده‌های سینمایی به واقعیت تبدیل می‌شوند.
