ریسک‌های پنهان و خطرات تراکنش‌های ارز دیجیتال

تراکنش‌های ارز دیجیتال شامل انتقال دارایی‌های دیجیتال بین افراد در یک شبکه غیرمتمرکز مانند بلاک چین می‌شوند. این تراکنش‌ها امن، شفاف و اغلب سریع‌تر از تراکنش‌های مالی سنتی هستند. با این حال، مهم است که کاربران جدید این حوزه خطرات تراکنش‌های ارز دیجیتال را در نظر بگیرند.

ابتدا توضیح کوتاهی درباره انواع تراکنش‌های ارز دیجیتال می‌دهیم:

• تراکنش‌های همتا به همتا (P2P): انتقال مستقیم بین افراد بدون واسطه.
• تراکنش‌های قرارداد هوشمند: قراردادهایی که به صورت خودکار روی بلاک چین اجرا می‌شوند.
• تراکنش‌های مبتنی بر صرافی: خرید، فروش و معامله ارزهای دیجیتال در صرافی‌های متمرکز یا غیرمتمرکز.
• تراکنش‌های امور مالی غیرمتمرکز (DeFi): خدمات مالی غیرمتمرکز مانند وام‌دهی، قرض گرفتن و ییلد فارمینگ (Yield Farming).
• تراکنش‌های توکن‌های غیرقابل تعویض یا ان‌اف‌تی‌ها (NFT): خرید، فروش و معامله دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فرد.
• مبادلات اتمیک یا اتمیک سواپ‌ها: تبادل مستقیم ارز دیجیتال بدون واسطه، با استفاده از قراردادهای هوشمند.

هر نوع از این تراکنش‌ها مزایا و چالش‌های منحصربه‌فرد خود را دارند، از جمله موارد مرتبط با حریم خصوصی، سرعت، امنیت و پیچیدگی. در ادامه بررسی می‌کنیم که فارغ از نوع معامله‌ای که انجام می‌دهید، خطرات تراکنش‌های ارز دیجیتال شامل چه مواردی هستند.

عدم وجود قوانین و مقررات واضح

عدم وجود قوانین و مقررات در فضای کریپتو و در برخی موارد عدم قطعیت و وضوح در مقررات آنها، یکی از مهم‌ترین خطرات تراکنش‌های ارز دیجیتال محسوب می‌شود. فقدان چارچوب‌های قانونی روشن در بسیاری از کشورها، ابهامات و شبهه‌هایی را برای کاربران به وجود می‌آورد.

این عدم شفافیت مقرراتی و قانون‌گذاری می‌تواند منجر به افزایش کلاهبرداری و تقلب شود، زیرا نظارت محدودی برای محافظت از کاربران وجود دارد. علاوه بر این، احتمال اعمال مقررات سختگیرانه و محدودیت‌های ناگهانی می‌تواند موارد استفاده و ارزش ارزهای دیجیتال را محدود کند.

غیرقابل بازگشت بودن تراکنش‌ها

غیرقابل برگشت بودن تراکنش‌های ارز دیجیتال، نگرانی عمده دیگری در خصوص تراکنش‌های ارز دیجیتال است. پس از تأیید تراکنش در بلاک چین امکان برگشت آن وجود ندارد، حتی اگر به اشتباه انجام شده باشد یا معلوم شود که در دام کلاهبرداری افتاده‌اید.

این عدم امکان جبران خسارت می‌تواند منجر به ضررهای مالی قابل‌توجهی برای کاربرانی شود که ممکن است سهواً وجوه را به آدرس اشتباه ارسال کنند یا قربانی کلاهبرداری شوند. علاوه بر این، از دست دادن کلیدهای خصوصی، که برای دسترسی به کیف پول‌های ارز دیجیتال ضروری هستند، می‌تواند منجر به از دست دادن دائمی دارایی شما شود.

ضعف در امنیت

آسیب‌پذیری‌های امنیتی در اکوسیستم ارزهای دیجیتال بسیار شایع است. صرافی‌های ارز دیجیتال که کاربران در آن‌ها به معامله و نگهداری دارایی‌های دیجیتال می‌پردازند، هدف همیشگی حملات سایبری هستند.

علاوه بر این، کیف پول‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری می‌توانند در صورت رعایت نشدن نکات امنیتی وجوه کاربران را در معرض سرقت قرار دهند. در حوزه امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، آسیب‌پذیری‌های قراردادهای هوشمند می‌تواند منجر به سوء استفاده از پروتکل‌ها و از دست رفتن سرمایه کاربران شود.

دستکاری بازار و نوسانات ذاتی بازار کریپتو

بازار کریپتو ذاتاً بازار پرنوسانی است و همچنین در مواردی دستکاری بازار نیز انجام می‌شود که این‌ها همه خطرات تراکنش‌های ارز دیجیتال را بالا می‌برند. نوسانات شدید قیمت می‌تواند منجر به ضررهای مالی قابل‌توجهی شود، زیرا ارزش ارزهای دیجیتال می‌تواند در دوره‌های کوتاه‌مدت به شدت نوسان کند.

علاوه بر این، تاکتیک‌های دستکاری بازار مانند طرح‌های پامپ اند دامپ، که در آن گروهی از سرمایه‌گذاران با کمک یکدیگر و با عالیت‌های خود قیمت یک ارز دیجیتال را افزایش می‌دهند تا آن را با سود بالا بفروشند، می‌تواند سرمایه‌گذاران دیگر را دچار ضررهای زیادی کند.

حریم خصوصی و قابلیت ردیابی تراکنش‌ها

نگرانی‌های در مورد حریم خصوصی و امکان ردیابی تراکنش‌ها معضل دیگری در دنیای ارزهای دیجیتال است. در حالی که برخی از ارزهای دیجیتال مانند پرایوسی کوین‌ها (مثلاً مونرو) کاربران را تا حد بسیاری زیادی ناشناس نگه می‌دارند، دیگر بلاک چین‌های عمومی امکان ردیابی تراکنش‌ها را فراهم می‌کنند که می‌تواند حریم خصوصی کاربران را به خطر بیندازد.

از طرف دیگر ارزهای دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی مانند مونرو ممکن است با نظارت و مقررات سختگیرانه بیشتر از سوی دولت‌ها روبرو شوند، زیرا دولت‌ها به دنبال نظارت و تنظیم فعالیت‌های مالی کریپتو هستند.

ریسک‌های بخش دیفای یا امور مالی غیرمتمرکز

بخش امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) فرصت‌های جدیدی را برای خدمات مالی ارائه می‌دهد، اما با خطرات منحصر‌به‌فردی نیز همراه است. آسیب‌پذیری‌های قراردادهای هوشمند در بخش دیفای می‌تواند منجر به سوء استفاده از پروتکل‌های آن و از دست رفتن سرمایه کاربران شود.

علاوه بر این، ضررهای دائمی می‌تواند در استخرهای نقدینگی رخ دهد، زمانی که قیمت یک توکن نوسان می‌کند می‌تواند منجر به ضررهای دائمی کاربران در استخرهای نقدینگی شود. همچنین کلاهبرداری راگ پول (Rug Pool) که در آن مدیران پروژه پس از جذب سرمایه آن را رها می‌کنند یکی از مهم‌ترین خطرات تراکنش‌های ارز دیجیتال است.

درک این ریسک‌ها و خطرات مرتبط با تراکنش‌های ارز دیجیتال، آگاه بودن از آنها و به کارگیری اقدامات امنیتی مناسب، باعث می‌شود کاربران با اطمینان خاطر بیشتری در دنیای ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری و ترید کنند.