چگونه توکن‌ها را بین دو شبکه انتقال دهیم؟
توکن‌ها می‌توانند همزمان روی چندین بلاک چین باشند. در این مقاله یاد می‌گیریم که چگونه رمزارزی را از یک شبکه به شبکه دیگر انتقال دهیم. انتقال توکن‌ها بین بلاک چین‌ها راه‌های مختلفی دارد.
بسیاری از توکن‌های ارزهای دیجیتال به طور همزمان در بیش از یک بلاک چین قرار دارند. گاهی اوقات، کاربران می‌خواهند این توکن‌ها را بین زنجیره‌ها انتقال دهند تا تراکنش‌هایی را انجام دهند که فقط در زنجیره‌های خاص موجود است. این مقاله روند جابجایی توکن‌های رمزنگاری شده را بین بلاک چین‌ها توضیح می دهد.
نکات کلیدی درباره انتقال توکن‌ها
- در حالی که یک کوین بومی در اصل روی بلاک چین خودش وجود دارد، نسخه‌های بسته‌بندی شده یا wrapped آن را قادر می‌سازند تا روی بلاک چین‌های دیگر نیز استفاده شود.
- خود ارزهای دیجیتال در واقع بدون انجام مراحل اضافی توسط صادرکننده، از زنجیره‌ای به زنجیره دیگر مهاجرت نمی‌کند.
- نگهداری ارزهای دیجیتال در خارج از یک زنجیره بومی با چالش‌های خاصی همراه است که کاربر باید از آنها آگاه باشد.
نحوه انتقال توکن‌ها از یک زنجیره بومی: پل‌ها و مبادلات همتا به همتا
برای درک نحوه عملکرد انتقال ارز دیجیتال بین زنجیره‌ها، اجازه دهید به یک مثال معروف نگاه کنیم: اتریوم. اتریوم رمزارز اصلی شبکه اتریوم است، اما در بسیاری از زنجیره‌های دیگر نیز در قالب نسخه بسته بندی شده (wrapped) وجود دارد.
پل‌های دیجیتال متمرکز چگونه کار می‌کنند
مرحله اول انتقال، تحویل ETH اصلی به یک شخص مورد اعتماد است، که ETH بومی را نگه می‌دارد و انتقال آن را تسهیل می‌کند. کاربر نمونه‌ای از آن مقدار را در سیستم شخص ثالث دریافت می کند. به عنوان مثال، هنگام واریز 1 ETH به یک صرافی، موجودی کیف پول 1 ETH را نشان می دهد – پلتفرم دارای ETH است، در حالی که کاربر قول داده است که می‌تواند موجودی کیف پول را برای همان مقدار ETH بازخرید کند، اما کاربر دیگر کنترلی بر خود ETH ندارد.
اگر صرافی از شبکه‌های بیشتری برای اتریوم پشتیبانی کند و نه فقط اتریوم، به طور خودکار به عنوان یک پل (bridge) نیز عمل می کند. پس از آن، موجودی ETH را می‌توان در هر زنجیره انتخابی پشتیبانی شده برداشت. برای یک مبتدی، این ساده‌ترین راه برای انتقال دارایی‌ها از یک زنجیره به زنجیره دیگر است.
پل‌های قرارداد هوشمند چگونه کار می‌کنند
گزینه دیگر برای انتقال ارزهای دیجیتال از یک زنجیره به زنجیره دیگر، استفاده از نسخه غیرمتمرکز یک پل (bridge) است. در یک زنجیره، رمزارز به قرارداد هوشمند پل ارسال می‌شود که به طور خودکار معادل آن را به کیف پول زنجیره دیگر ارسال می‌کند. برای اینکه این کار عمل کند، باید نقدینگی کافی در این سرویس وجود داشته باشد، که همیشه یک امر مسلم نیست.
یک گزینه دیگر حرکت بین بلاک چین‌های مختلف از طریق یک «مبادله اتمی» است – که به عنوان تجارت متقابل زنجیره اتمی نیز شناخته می‌شود – که یک قرارداد هوشمند همتا به همتا است که توسط دو طرف در دو زنجیره اجرا می شود. هر دو طرف در پایان خود با یک قرارداد هوشمند تعامل می‌کنند، با معامله با امضای دیجیتالی آن موافقت می‌کنند و سپس وجوه خود را به قرارداد هوشمند می‌فرستند، که وجوه را برای طرف مقابل آزاد می‌کند و معامله را تکمیل می‌کند.
ارز دیجیتال در کدام طرف پل قرار دارد؟
ضروری است که در نظر داشته باشید علیرغم عباراتی که معمولاً برای توصیف پل زدن استفاده می‌شود، در هیچ یک از موارد فوق، ارز دیجیتال واقعاً از یک زنجیره به زنجیره دیگر منتقل نمی‌شود. بریجینگ (bridging) یا پل زدن در واقع نشان دهنده این است که چه کسی ارز دیجیتال را کنترل می‌کند و روی کدام زنجیره. انتقال فقط از دیدگاه کاربر است، زیرا ارزشی که آنها نگه می‌دارند از یک زنجیره به زنجیره دیگر منتقل می‌شود. از دیدگاه فنی، دارایی‌های هر دو زنجیره دست نخورده باقی می‌مانند. تنها زمانی که مبالغ توکن در این زنجیره‌ها تغییر می‌کند این است که صادرکننده توکن، توکن‌های یک زنجیره را بسوزاند و در زنجیره دیگر توکن‌های جدیدی صادر کند.
انتقال توکن‌ها: دلایل و راه‌کارها
یک مورد استفاده رایج برای یک توکن بسته بندی شده یا wrapped، انتقال موجودی کیف پول از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر است. خارج از نقل و انتقالات، یک دلیل معمولی برای انتقال دارایی بین زنجیره‌ها شامل علاقه به چیزی است که در زنجیره دیگری اتفاق می‌افتد، مانند فرصت‌های سوددهی جذاب، مینت کردن NFT یا موارد مشابه. اما اگر دارایی‌ها قبلاً در آن زنجیره نگهداری نشده‌اند، برای شروع باید آنها را منتقل کرد.
به شرط اینکه شبکه توسط هر دو پلتفرم پشتیبانی شود، هنگام انجام چنین انتقالی، کاربر می‌تواند ارزان‌ترین و سریع‌ترین گزینه را انتخاب کند، نه اینکه مجبور شود از شبکه بومی استفاده کند، که ممکن است کندتر یا گران‌تر باشد.
کوین‌ها و توکن‌های محبوب که می‌توانند بین زنجیره‌ها منتقل شوند
رپد بیت کوین (Wrapped BTC) یا بیت کوین بسته بندی شده: ارز دیجیتال اصلی شبکه بیت کوین ( BTC ) به عنوان یک توکن بسته بندی شده بسیار محبوب نیز ارائه می‌شود که WBTC نام دارد. ارزش آن در مقایسه با بازار آلتکوین‌ها نسبتاً پایدار است، زیرا نقدینگی زیادی در خود جای داده است. به همین دلیل، بسیاری از زنجیره‌ها نسخه‌های بیت‌کوین خود را به کار گیرند که می‌تواند به روش‌های مختلفی مانند تجارت و به عنوان وثیقه مورد استفاده قرار گیرد.
بیت کوین نسبتاً گران است و انتقال آن از یک کیف پول به کیف دیگر در شکل اصلی خود بسیار کند است، بنابراین نسخه‌های بسته بندی شده یا رپد بیت کوین یک روش عالی برای انتقال سریع بیت کوین از یک مکان به مکان دیگر است.
رپد اتریوم (Wrapped Ethereum): اتر ( ETH )، دومین رمزارز محبوب دنیا، به عنوان یک رپد توکن نیز بسیار محبوب است، زیرا بسیاری از زنجیره‌هایی که می‌توان رپد اتریوم را به آن منتقل کرد مانند شبکه اتریوم کار می‌کنند، فقط با کارمزد کمتر. خود زنجیره اتریوم نیز محبوب ترین مقصد برای رپد توکن‌های زنجیره‌های دیگر است.
نحوه انتقال استیبل کوین‌ها
استیبل کوین های مختلفی مانند USDT ، USDC ، و TUSD نیز در زنجیره‌های متعددی وجود دارند. اما بر خلاف نسخه‌های رپد BTC و ETH ، آنها می‌توانند به صورت بومی در چندین زنجیره وجود داشته باشند زیرا آنها کوین نیستند، بلکه توکن هستند : یعنی صادرکننده می‌تواند انتخاب کند که آنها را در هر یک از زنجیره‌هایی که می‌خواهد پشتیبانی کند، صادر کند. علاوه بر زنجیره‌های پشتیبانی شده رسمی، زنجیره‌های دیگر می‌توانند نسخه‌های خود را از رپد توکن‌ها ایجاد کنند.
چالش‌های توکن‌ها در زنجیره‌های غیربومی
ابتدا تفاوت میان دارایی بومی و دارایی غیربومی را بررسی می‌کنیم: دارایی غیربومی توسط چه کسی صادر می شود و چه مراحلی برای بازگشت به امنیت زنجیره بومی وجود دارد؟
مانند بسیاری از پروژه‌های توکن، صادرکننده رپد توکن باید فردی یا نهادی باشد که کاربر بتواند به آن اعتماد کند. بررسی اینکه صادرکننده چه کسی است می‌تواند کمک کند تا مشخص شود که آیا پشتوانه کافی دارد یا خیر، و به کاربر اطمینان می‌دهد که توکن‌های بومی‌اش تا زمانی که کاربران به استفاده از نسخه رپد توکن ادامه می‌دهند، ایمن نگه داشته می‌شوند.
ناپدید شدن پل ها
از نظر امنیت، برای مثال، اگر تنها یک پل وجود داشته باشد که نسخه غیر بومی USDT را بر روی یک زنجیره جایگزین فرضی که مستقیماً توسط Tether پشتیبانی نمی‌شود، ارائه دهد و آن پل از بین برود، USDT موجود در زنجیره جایگزین می‌تواند به طور بالقوه بی‌ارزش می‌شود، زیرا دیگر نمی‌توان آن را بازگرداند یا بازخرید کرد.
هک پل
یکی دیگر از ریسک‌ها این است که پل حاوی توکن بومی هک شود و توکن‌های بومی دزدیده شوند: کسانی که از پل استفاده کرده‌اند و نسخه‌های رپد توکن را در اختیار دارند ممکن است نتوانند آن توکن‌ها را دوباره به آن زنجیره بومی منتقل کنند. هنگام ذخیره درازمدت، ایمن‌تر است که این کار را در یک زنجیره پشتیبانی شده بومی انجام دهید.
محدودیت‌های پلتفرم
در نهایت، پلتفرم‌های خاصی ممکن است فقط از اتریوم پشتیبانی کنند و انتقال ارز دیجیتال به آن پلتفرم بدون در نظر گرفتن این موضوع می‌تواند منجر به از دست رفتن سرمایه شود. به دلیل خطرات مرتبط با استفاده از رپد توکن‌ها، بهتر است با مفهوم دارایی‌های موجود در زنجیره‌های متعدد آشنا باشید. همیشه بررسی کنید که آیا زنجیره در گیرنده مقصد پشتیبانی می‌شود یا خیر.
جمع بندی: آیا انتقال توکن‌ها در میان زنجیره‌ها ایده خوبی است؟
انتقال توکن‌ها سودمند است زیرا دارایی‌های یک کاربر می‌تواند در چندین اکوسیستم مورد استفاده قرار گیرد. در شرایط خاص، انتقال به یک بلاک چین متفاوت می‌تواند هزینه‌های تراکنش را به حداقل برساند و انتقال را سریع‌تر از زنجیره اولیه انجام دهد.
لازم است بدانید که در هر مرحله از انتقال توکن‌ها میان دو بلاک چین مختلف، امکان ریسک و یا شکست وجود دارد؛ بنابراین پیش از انتقال دارایی‌ها باید همه نکات امنیتی و جزئیات لازم را بررسی کرده باشید.
