ارز دیجیتال شیدن Shiden Network چیست؟

شیدن (Shiden) چیست؟

Shiden یک پلت فرم قرارداد هوشمند برای برنامه های غیرمتمرکز (dapps) در شبکه کوساما است. شیدن برای پشتیبانی از راه‌حل‌های «لایه ۲» ساخته شده است، که به چارچوب‌های ثانویه ساخته شده بر روی بلاک چین‌های موجود اشاره دارد که مقیاس‌پذیری و سرعت تراکنش شبکه را بهبود می‌بخشد. شیدن قرار است در کوساما به عنوان پاراچین عمل کند.

اگر آشنا نیستید، پاراچین ها، بلاک چین های سفارشی و تولید شده توسط کاربر هستند که به زنجیره رله کوساما، بلاک چین اصلی و قلب شبکه آن مرتبط هستند. زنجیره رله مسئول امنیت مشترک، اجماع و تسویه تراکنش‌های کوساما است. با ادغام شدن در زنجیره رله، پاراچین ها از ویژگی های پایه زنجیره رله بهره مند می شوند.

Shiden قرار است به عنوان “شبکه قناری” برای Plasm کار کند، همتای Polkadot آن که توسط همین تیم ساخته شده است، به این معنی که کدهای اولیه را ارائه می دهد که قبل از راه اندازی در Plasm در دسترس هستند.

ارز رمزنگاری شده بومی شیدن، SDN، نقش کلیدی در حفظ و راه اندازی شبکه شیدن ایفا می کند و می توان از آن برای استقرار و پاداش دادن به گره ها، پرداخت هزینه تراکنش ها و پاداش دادن به اپراتورهای dapp استفاده کرد.

انتظار می‌رود که SDN مانند اکثر پاراچین‌ها برای اعضای انجمنی که از KSM، ارز دیجیتال کوساما، استفاده می‌کنند، پخش شود تا در فرآیندی به نام حراج پاراچین، به اجرای برنامه در Kusama رای دهند.

شبکه شیدن چگونه کار می کند؟

از نظر توسعه، Shiden و Astar تفاوت قابل توجهی دارند. توسعه Shiden بسیار پیشرفته تر است، اگرچه آنها عملاً همان پروژه هستند. جدای از این تفاوت، بقیه جنبه ها یکی هستند. برای انجام یک عملیات صحیح، این پروژه بر روی یک سری اجزا حساب می کند که در ادامه خواهیم دید:

شبکه چند لایه

عملیات شبکه شیدن به یک سیستم شبکه غیرمتمرکز واگذار می شود که عملکرد شبکه چند لایه را انجام می دهد. این سیستم توسط “لایه ها” سازماندهی شده است. در لایه اول می توانیم پیدایش شبکه شیدن را پیدا کنیم. در اینجا تمام منطقی که وظیفه حفظ ثبات و امنیت شبکه را بر عهده دارد اجرا می شود.

لایه 1 که به طور کامل از طریق Substrate نوشته و توسعه می یابد، در یک پاراچین کوساما مستقر شده است. به عبارت دیگر لایه 1، یعنی لایه اول، یک بلاک چین عمومی است که هر کاربری می تواند به آن بپیوندد.

به طور منطقی، در زیر لایه 1، لایه 2 را پیدا می کنیم. لایه های 2 به عنوان لایه های فرزند لایه اول عمل می کنند. آنها برای توسعه ماژول های مختلف استفاده می شوند که به توسعه لایه های فرزند اجازه دسترسی به توابع منحصر به فرد را می دهد.

لازم به ذکر است که ظرفیت این لایه های 2 بی نهایت است زیرا می توانند پروتکل های کامل یا ماشین های مجازی را در آنها پیاده سازی کنند. به این ترتیب ما می توانیم درک کنیم که لایه 2 به لطف انعطاف پذیری زیاد خود، ظرفیت توسعه فضاهای گسترش واقعی را دارد.

ماشین مجازی خوش بینانه

همانطور که انتظار می رود، تمام این عملیات باید توسط مغزی هدایت شود که به اصطلاح آن را به کار می اندازد. این عملکرد توسط OVM یا ماشین مجازی خوشبین انجام می شود. این ماشین مجازی از مجموعه ای از استانداردها تشکیل شده است که وظیفه ساده سازی و یکسان سازی انواع مختلف پروتکل های لایه 2 شبکه شیدن را بر عهده دارد.

به لطف OVM، توسعه‌دهندگان می‌توانند به سادگی منطقی را که می‌خواهند به آن دست یابند در برنامه‌های خود بیان کنند و ماشین مراقب اجرای قوانین لازم است. از طریق عملکرد آن، قراردادها و برنامه های هوشمند را می توان از طریق برنامه مشتری معروف به L1 Adapter توسعه و اجرا کرد. این طرحی است که بسیاری از توسعه دهندگان بلاک چین به توسعه آن عادت دارند، زیرا همان مدلی است که می‌توانیم در برنامه‌های کاربردی مستقر در پروتکل مقیاس‌پذیری پلاسما شبکه اتریوم ببینیم.

مکانیزم قفل

Lockdrop مکانیزم انگیزشی اقتصادی است که در شبکه شیدن استفاده می شود. این مکانیسم از مفهوم «فرصت» به جای آنچه ما به عنوان «دارایی» می شناسیم استفاده می کند. ایجاد آن بر اساس هدف استفاده از این مکانیسم برای صدور توکن هایی با ارزش پولی بود.

عملکرد Lockdrop را می توان با یک شرط بندی با مدت زمان ثابت مقایسه کرد، اگرچه پیچیدگی ریاضی آن بسیار بالاتر است. این شرط بندی توسط کاربری که توکن های SHIDEN (SDN) را در اختیار دارد، به نسبتی متناسب با سطح مشارکت او در سیستم انجام می شود.

رمز شیدن (SDN) چیست؟

مانند بسیاری از پروژه ها، شبکه شیدن دارای توکن بومی خود یعنی SDN است. SDN توکنی است که در دسته توکن های ابزار شبکه قرار می گیرد. یکی از عملکردهای اصلی آن مبتنی بر فعال کردن Lockdrop است.

از سوی دیگر، SDN نیز وظیفه تشویق تمامی کاربران شبکه را بر عهده دارد. برخی از کارکردهای این توکن عبارتند از: شرط بندی برای اجماع و پاداش اعتبار دهندگان و نامزدها، پرداخت کمیسیون، استفاده از سیستم پاداش dApps و سیستم رای گیری شبکه.