ترون (Tron) چیست؟

ترون چیست؟

ترون (TRX) یک پلتفرم مبتنی بر بلاکچین و قرارداد هوشمند است و هدف از ایجاد آن ساخت یک اینترنت غیرمتمرکز یا (Web3) است؛ ترون شامل قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، توکن و الگوریتم اجماع اثبات سهام است که هر یک پیش از این توسط سایر پروژه‌ها (قبل از راه‌اندازی ترون)، توسعه داده شده‌‎اند. ترون از بسیاری جهات مشابه اتریوم میباشد؛ توکن TRX در ابتدا و قبل از مهاجرت به شبکه ترون، در بستر اتریوم راه‌اندازی شد.

در سال 2018 شرکت Tron Foundation شبکه اصلی خود را در سنگاپور راه‌اندازی کرده و رقابت در بازارهای جهانی را آغاز کرد. خصوصیت متن باز بودن ترون باعث شد تا که کاربران زیادی بتوانند از آن برای ساخت برنامه و اپلیکیشن های مختلف استفاده کنند و با تولید محتوا برای آن‌ها بتوانند مقداری از ترونیکس یا TRX را به عنوان پاداش شبکه دریافت کنند. انتشار محتواها به راحتی قابل انجام بوده و تولیدکننده محتوا می‌تواند با انتشار آنها پاداش مجددی را دریافت کند. بنابراین استفاده از این برنامه‌های ترون بر خلاف شرکت های بزرگی مثل گوگل و فیس بوک، امکان کسب درآمد را برای کاربران فراهم می‌کند. هم اکنون شرکت ترونیکس با 100 کارمند متخصص تلاش می‌کند اهداف خود را گسترش داده و آینده بهتری را برای تولیدکنندگان محتوا و رسانه ایجاد کند.

ترونیکس یا ارز دیجیتال ترون چیست؟

ترونیکس (TRONIX ، TRX) یا ارز دیجیتال ترون در واقع ارزی است که در شبکه ترون برای پرداخت هزینه مربوط به استفاده از محتوای دیجیتال موجود در شبکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع شبکه ترون از رمزارز بومی خود به نام ترونیکس استفاده می‌کند که بیشتر با نام ارز دیجیتال ترون شناخته میشود. افراد می‌توانند ترونیکس یا ارز دیجیتال ترون را در صرافی‌هایی مثل بایننس (Binance) خریداری کنند. باید بدانیم که ترون یک رمزارز (Cryptocurrency) میباشد.

تا به امروز خرید ترون با استفاده ارزهای فیات امکان‌پذیر نیست. به همین خاطر، برای خرید ترون باید دیگر رمزارزها مثل بیت‌کوین (Bitcoin) و اتریوم یا تتر (Tether) را خریداری کرده و سپس با استفاده از آن‌ها، ارز دیجیتال ترون را خرید.

مزایای ترون

فقدان کارمزد: یکی از اصلی‌ترین و مهم‌ترین مزایای ارز دیجیتال ترون بدون کارمزد بودن آن است.

تراکنش های سریع: در شبکه ترون تراکنش‌ها بسیار سریع هستند، این شبکه می‌توانند تا ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. در مقایسه با دیگر ارزها مانند اتریوم (۲۵ تراکنش (می‌توان به بالا بودن سرعت شبکه ترون پی برد.

امکان ساخت برنامه‌های کاربردی توزیع شده: می‌توان برنامه‌های کاربردی توزیع شده را بر بستر شبکه ترون ساخت. با ساخت یک برنامه کاربردی توزیع شده در شبکه و ارائه محتوا در آن، می‌توان دارایی دیجیتال مانند توکن های TRX را به ازای آن دریافت کرد. بدین شکل، فرد می‌تواند برای تلاش‌هایی که بابت ساخت محتوا یا برنامه‌های کاربردی می‌کند پاداش دریافت کرده و  کسب درآمد کند.

پشتیبانی مستقیم از سازندگان محتوا: ترون بر این باور است که پشتیبانی از سازندگان محتوا به طور مناسب، حائز اهمیت است و شبکه ترون راهکار خوبی برای انجام این کار است. با توجه به افزایش روزمره استفاده از اینترنت این امکان یک شانس بوده که افراد از محتوای دیجیتال استفاده کنند و از آن لذت ببرند. دانش و شادی که فرد با استفاده از این محتوا به دست می‌آورد به دست سازندگان محتوا خلق شده و ببه همین دلیل، منطقی است که از آن‌ها برای این تلاش‌ها قدردانی شود.

از معایب ارز دیجیتال ترون نیز میتوان به عرضه‌ عظیم این ارز اشاره کرد. این امر به منظور پایین نگه داشتن قیمت‌ کوین و حمایت از پذیرش گسترده این پروژه انجام شده‌ است، اما دارای اثرات وارونه‌ای نیز هست و بسیاری از کاربران با این ویژگی “قیمت پایین و عرضه‌ بالا” راحت نیستند. هیچ محصولی پشتوانه ارزش آن نیست.

نحوه استخراج و خرید ترون

امکان استخراج این ارز دیجیتال توسط کاربران برخلاف بسیاری دیگر از انواع ارزهای دیجیتال دیگر وجود ندارد. تراکنش‌های این ارز دیجیتال با استفاده از الگوریتم DPoS انجام می‌شوند. تمام توکن‌های ارائه شده برای این ارز دیجیتال ۱۰۰ میلیارد واحد می‌باشد که ۶۵ میلیارد آن در حال گردش است. نکته حائز اهمیت در خرید ارز دیجیتال ترون این است که در حال حاضر نمی‌توانید این ارز را به صورت مستقیم و با پول فیات بخرید. برای این کار ابتدا باید اقدام به خرید ارزهای دیجیتال دیگری مانند بیت کوین، اتریوم و یا تتر نموده و سپس در پلتفرم‌های مبادله، اقدام به مبادله‌ آن‌ها با ترون کنید. بعد از خرید نیز ترون خریداری شده به کیف پول شما برگشت داده میشود و می‌توانید از آن برای سرمایه‌گذاری بهره ببرید. امکان خرید ارزهای دیجیتال رایجی مانند بیت کوین و تتر نیز از طریق صرافی‌های داخلی برای کاربران ایرانی وجود دارد.

توکن های TRC10 و TRC20

توکن های TRC10 و TRC20 دو توکن رسمی معرفی شده توسط شبکه‌ ترون هستند. این توکن ها هر یک با شرایط و کاربری خاص در شبکه‌ ترون استفاده می‌شوند. TRC10 توکنی است که بدون استفاده از ماشین مجازی ترون با عنوان TVM توسط بلاک چین ترون ساخته می‌شود و TRC20 هم با استفاده از این ماشین مجازی، استانداردی برای قراردادهای هوشمند ترون می‌باشد. استفاده از این توکن‌ها باعث شده شبکه ترون بشدت منحصربفرد شود. برای ساخت آن‌ها در شبکه ترون نیز نیاز به هیچ توانایی در زبان‌های برنامه‌نویسی نیست و تنها می‌توان با استفاده از چند مرحله‌ ساده اقدام به ساخت آن‌ها کرد. برای ساخت توکن TRC10 هزینه‌ای هم متقبل نخواهید شد و تنها پهنای باند اینترنت شما مصرف می‌شود. بعضی از تفاوت‌های اصلی این دو توکن نیز به شرح زیر می‌باشد:

توکن TRC20 قابلیت شخصی‌سازی دارد اما توکن TRC10 از این قابلیت برخوردار نیست.

امکان یادگیری و اجرای TRC10 نسبت به TRC20 بسیار آسان تر است و بدون دانش برنامه‌نویسی قابل اجرا است.

امکان برگرداندن هیچ‌کدام از این دو توکن نیز در صورت از دست رفتن برای کاربران وجود نخواهد داشت.

آشنایی با معماری عمومی ترون

ترون نیز همانند اتریوم (ETH)،از یک مدل مبتنی بر حساب استفاده می‌کند، به این معنی که کلیدهای رمزنگاری که پروتکل آن صادر کرده می‌تواند دسترسی به موجودی توکن TRX و TRX را کنترل کند. سپس بلاک چین تبادل این داده‌ها را از طریق سه لایه هدایت می‌کند:

لایه اصلی: دستورالعمل‌های نوشته شده در جاوا یا Solidity (زبان طراحی شده برای اتریوم) را محاسبه می‌کند و آنها را به ماشین مجازی Tron می‌فرستد.

لایه برنامه: توسط توسعه‌دهندگان برای ایجاد کیف پول و برنامه‌های کاربردی با ارز دیجیتال TRX و سازگار با نرم افزار استفاده می‌شود.

لایه ذخیره سازی: برای تقسیم‌بندی داده‌های بلاک چین (سوابق تاریخچه بلاک چین) و داده‌های وضعیت آن طراحی شده است.

برنامه‌های آینده ترون چیست؟

بر اساس چیدمان برنامه ریزی تیم ترون، این پلتفرم شش مرحله را تا پایان سال 2027 قرار است پشت سر بگذارد که به شرح زیر میباشد:

اکسدس: در فاز اول، بنیاد ترون در تلاش برای ایجاد پلتفرمی می‌باشد که در آن تبادل و ذخیره محتوایی که توسط تولید کنندگان ایجاد می‌شود بصورت همتا به همتا (P2P) و رایگان انجام شود.

ادیسه: بنیاد ترون در این فاز نیز همانند فاز اول در تلاش است تا پلتفرمی رایگان برای محتوا، ذخیره سازی و توزیع آن به صورت همتا به همتا ارائه دهد. این بنیاد دائما تلاش می‌کندتا اکوسیستمی شبیه اثبات سهام ایجاد کند که توسط تولیدکنندگان و مصرف کنندگان محتوا کنترل می‌شود.

گریت وویج / آپولو: در این دو مرحله قرار است تولیدکنندگان محتوا با استفاده از توکن‌های شخصی شده خود بتوانند برندهای شخصی خود را تولید کنند.

استارترک: این فاز با توسعه پلتفرم گیمینگ غیرمتمرکز به دنبال ایجاد سیستمی واحد مانند (augur) می‌باشد.

اترنیتی: در مرحله آخر قرار است با استفاده از شبیه سازی پلتفرم اتریوم و IPFS اکوسیستم ترون را توسعه دهند.